Teyzelerden Korkulur

Sabahin erken saatleri..

O saatte uyandığım için hayattan nefret ediyor, milka ineği, kedi yavrulari ve yeni doğmuş bebek gibi şeyler düşünerek aslında hayatin ne kadar tatlış olabileceğine ikna olmaya çalışıyordum. Pek başarılı olamayıp, kedi yavrularına daha çok odaklanmaya çalışırken onu gördüm.

Tüm kilolari ve koyu kahverengiliğiyle.. Biliyorsunuz ki; ülkemizde teyze statüsüne ulaşan her hanim kilo almak, koyu kahvrengi giymek ve durmadan oyyy offf amannn diyerek bel fitiğını vurgulamak zorundadir. Tam bir teyze yürüyüsüyle bana dogru geldi. 

Agir agır.. Yıllarin ona böyle bir hak kazandırdığına inanan her teyze gibi o da emir kipiyle konusmayi seviyordu.

- "Bemar Emar Görüntüleme Merkezi??"

(Evet, bu başında pardon olmayan, soru olduğunu yalnizca ses tonundaki merak tınısından anlayabileceğimiz bir cümleydi)

Bilmiyorum anlaminda bir kafa isareti yaptim.

-"Bana bu sokakta dediler" diye diretti. 

-"Olabilir, ben bilmiyorumdur" dedim yüzünde bi ikna olmuşluk arayarak. 

- "Şu haritalardan neyn bak bi kızım. Şu telefonlarınız var ya yaziyosun çıkıyo, hadi yavrum bi bakiver bak benim belim ağrıyo yine yüriyemiycem o yollari" 

Teyzeleri yeteri kadar taniyorsaniz, hayir deme şansınız olmadiğıni da bilirsiniz herhalde.

Akılli telefonum ve ben teyzenin emirlerine hazirdik. Teyze, muzaffer bir komutan edasiyla 18 kiloluk çantasini elime tutuşturup gözüne kestirdiği bankta oturan çocukları kovaladi. 

Hizla haritadan emar görüntüleme merkezinin yerini belirledim ve teyzeye dönüp

-"Siz yanlis gelmissiniz teyzecim aslinda bu yer Beylikdüzündeyyyym..." 

Bir anda yer sallanmaya baslamisti. Hava simsiyah olmuş, gök gürlüyordu. Sinirden bir ayağıni yere vuran teyze'ye "Yapma teyze, senin fıtığın var, doktor sana bu hareketi yasakmaladi mi" diye bağırdim. Karşılık olarak öfff'lemesiyle küçük bir firtana yaratti. Ben uçmamak için direğe tutunmuştum. O ise gözlerinden yaydığı kirmizi, delici ışınlarla sevimli mahallemizi tariyor, "Bende fıtık var, oraya yürüyemem" diye bağırıyordu. Telaşla sağa sola koşuşan çaresiz insanlar "Teyzecim, sana başka emar görüntüleme merkezi mi yok" diye sakinlestirmeye calışsalar da teyze onlari duymuyordu bile. Kimsenin dayanacak gücü kalmamisti artik. Teyzeyi durdurmanin imkani yoktu. 

Tam o esnada sihirli sözcük duyuldu. 

- " Muscofen diye bi ilaç var, onu kullan  onuuuu, aç karna 3 kez " ilaçsever teyze sese  dogru yurudu ve ilaci su bile aramadan yuttu. 

Hava güneş açmış, ortalik sakinleşmiş ve insanlık bir kez daha teyzeleri kızdırmanın cezasını çekmişti.. 

Artik daha dikkatli olacaktık.